vrijdag 29 juni 2012

18 Nederlanders in de Tour

Nederland heeft deze Tour een grootse delegatie.
Na de Fransen en de Spanjaarden  hebben "we"  de meeste renners aan de start van de komende Tour!

Uiteraard is dat een verdienste van drie Nederlandse ploegen  en een boel talentvolle jongens, maar 18 Nederlanders in de Tour is schijnbaar niet meer voorgekomen sinds 1991.

Destijds leverde het twee Nederlandse zeges op.
Jelle Nijdam in de vijfde etappe in zijn beroemde stijl.
Jean-Paul van Poppel won de zevende etappe  op een manier waarop Cavendish  jaloers kan zijn.

Van Poppel had er nog meer kunnen doen,  maar de "kok" was in het enthousiasme niet goed omgesprongen met de "kip" en de sprinter bleef met zijn ploeggenoten hondsberoerd achter in het hotel

Nu staat Nederland jaren droog qua ritzeges, maar met achttien man  moet er toch wel minimaal één etappe te winnen zijn.

Robert Gesink heeft de stijgende lijn te pakken en was in 2010 al dichtbij.

Pieter Weening ook  en hij is in het voordeel door de laatste Nederlander te zijn die zowel in de Giro als Tour een etappe won.

Wout Poels kan verrassen, zeker wanneer de rest rekent en Wout op het juiste moment op bijvoorbeeld La Planche de belles filles wegknalt.

Bauke Mollema heeft vorig jaar ervaring opgedaan en was toen al eens tweede, achter topper Boasson Hagen.

Hoogerland is uit op revanche na het prikkeldra(ad)ma.

Lieuwe "ut beest" Westra is ontketend en hongerig naar meer na zijn nationale titel tijdrijden in en om de dierentuin.

Karsten Kroon kan tien jaar na dato voor herhaling gaan (ook zonder Dekker)  en heeft zonder te hoeven knechten voor El Pistolero een eigen doel.

Daarnaast hebben we dan nog een boel renners die met slim aanpakken ook in de juiste vlucht  de rit kunnen kapen.


woensdag 27 juni 2012

Tour de France 2002: mooie momenten in een "saaie" ronde.

Tien jaar geleden hadden we een Tour waarin er ook een aantal favorieten ontbraken.

Ullrich's knie was stuk en voorkwam zijn deelname,  als troost ging hij aan de pillen tijdens een avondje stappen.
Pantani mocht vanwege andere middeltjes een half jaar het peloton van de zijlijn bestuderen  en Vinokourov lag in de lappenmand.

Lance armstrong kende dus weinig concurrentie.
Met speels gemak reed hij de rest  in de Pyreneeën op een fikse hoop en kon de rest van de Tour consolideren,  of reageren op een uitval van een man als Sastre.
Beloki werd bijna onopvallend tweede in het eindklassement.

Welke leuke dingen zagen we,  naast de overwinning van Boogerd op La plagne  nog meer tien jaar geleden?


Sterke Colombiaan

Colombia zet zich rond 2002 op de kaart op een manier die eens niet het opsnuiven van de cultuur op een spiegeltje is.
Shakira bestormt de hitlijsten,  Montoya rijdt attractief in de Formule 1  en Santiago Botero is ook weer op dreef in de Tour.
Botero verslaat in de eerste lange tijdrit Lance Armstrong,  zijn eerste nederlaag in een lange Tourtijdrit sinds zijn comeback.
Een paar ritten later voorkwam hij op Les deux Alpes dat de Belgen met een dubbelslag het Nederlandse succes van Quatorze juillet na zouden doen.
Met zijn immer grote verzet stampt de Colombiaan van Kelme  deze droom tot moes  en wint zowel een tijdrit als een bergrit.
Dat feit mag hij dat jaar delen met  "The Boss".


Thor Hushovd

Sinds deze Tour al een van mijn favoriete renners.
Zat helemaal in het begin van de Tour in een ontsnapping, een typische ontsnapping voor de eerste etappes: met twee Fransen zwemmen op het van hitte "trillende" asfalt.
De Noor schiet in een vieze, gemene kramp  en moet vervolgens ook het jagende peloton laten gaan.

De pijn is blijkbaar zo erg dat Thor afstapt en zich ter plekke door de ploegleider te laten masseren.
Zelden vertoond en iedereen vreest dat de jonge Noor een van de eerste opgevers zal zijn.
Niets is minder waar: binnen de tijdslimiet komt hij binnen,  houdt zich een tijdje koest, tot hij zich weer beter voelt in de slotweek.

De laatste etappe voor de vluchters is hij er bij  en blijft met Piil en Mengin over om in de straten van Bourg en Bresse te sprinten om de dagprijs.
Piil gaat in de aanloop met zijn korte achternaam tegen zijn stang,  Hushovd gaat van kop af de sprint aan  en dat lijkt een gelopen zaak voor Mengin.

Is het echter niet:  de Noor laat zien wat zijn benen kunnen als ze niet verkrampen.




Rood wit blauw op Quatorze Juillet

De Franse feestdag,  met zoals gebruikelijk een kopgroep met een aantal Fransen, een paar vrijbuiters uit andere landen  en ook nog drie Nederlanders: Dekker, Knaven en Kroon.
Dekker komt terug na een vreselijke val in Milaan - San Remo, had het net als Hushovd zwaar in de eerste week  en moet nu ook knokken om in de kopgroep te blijven.

Maar Dekker is taai en rijdt alsnog gewoon gaten dicht voor Karsten.
Deze maakt hier dankbaar gebruik van  en wint de sprint van het groepje,  voor Knaven en Dekker die gewoon nog derde wordt.


En de adoptierenner is..

Julien Fouchard!

Deze vrij onbekende Fransman van Cofidis heb ik dit jaar geadopteerd om aan te moedigen,  te volgen en zijn prestaties te belichten in de komende Tour de France.

De komende Tour de France is zijn eerste Grote thuisronde.
Hoewel hij dus Fransman is zal de Tour 2012 niet zijn eerste Grote Ronde zijn.

Julien Fouchard reed namelijk op 23-jarige leeftijd de Giro uit en was zelfs dichtbij een etappezege toen het peloton zich op hem -en zijn medevluchters misrekende.

In zijn onervarenheid wist hij nog niet dat hij zo hard kon rijden dat ze het groepje op enkele seconden niet meer bij konden halen, dat hij onderweg teveel werk verrichte en zo later zijn ervaren landgenoot Jerome Pineau aan de zege hielp!
Desondanks was het verschil niet zo heel groot en is zijn bijna lossen, wanneer Arashiro een versnelling plaatst, al een teken dat hij aardig kan pokeren.



In de voorbije Vuelta deed hij ook mee en dat deed hij als een echte Onbekende Renner: bijna elke etappe bivakkeren rond plekje 120 - 140.

Tijdrijden kan hij als de besten, want hij won het prestigieuze Chrono des Herbiers U23, voor de gepatenteerde tempobeul Fabien Taillefer!
Wellicht heeft het hebben van een aerodynamische unibrow hem daarbij geholpen.

Met de ervaring van de Giro 2010 en de spaarzame kilometers van de Vuelta in zijn benen is er een reële kans op een verrassing komende Tour!
De rondemissen zijn er in elk geval al klaar voor.

Bovendien zal ik hem aanmoedigen via een facebookpagina die voor deze veelkunner is opgezet!

Mijn vroegere adoptierenners in de Tour waren:

2007 Johan Tschopp   (Haalde Parijs  en won twee jaar geleden de koninginnenrit in de Giro)

2008 Chris Froome  (Haalde Parijs  en werd vorig jaar tweede in de Vuelta)

2009 Marco Bandiera  (Haalde Parijs  en werd een keertje achtste)

2010 Mathias Frank   (Viel uit na een val in de proloog,  terwijl ik hem daar nog wel stond aan te moedigen..)

2011 Ivan Velasco  (Na een paar etappes jammerlijk gecrasht)

Na twee renners te hebben geadopteerd die met een klapper het toneel moesten verlaten  gaan Julien en ik dit jaar maar voor overeind blijven en de Champs Elysees in volle glorie bereiken!

Bonne Chance Julien!

dinsdag 26 juni 2012

Een Chasse Patat op Baraque de fraiture


Tour de France 2012: de eerste etappe van Luik naar Seraing.

Ravitaillering vindt plaats bovenop de Baraque de Fraiture.
De naam ademt vette patatten, kroketten en dikke Bratwursten voor de niet zo verre Oosterburen met veel Mayo, maar geen Iban.

Uiteraard ontbreekt aldaar in het skioord  de Friterie inderdaad niet  en kan een eenzame vluchter er misschien even binnenglippen om op zijn Bahamontes' even wat te eten alvorens te gaan dalen.

Met of zonder eenzame vluchter, in het geval van een grotere vluchtersgroep, kan vanuit het peloton nog wel een Chasse patat opgezet worden door een hongerige aanvaller.

Helaas hebben Mayo, Hamburger en de (gesnipperde) uitjes (Cipollini) de fietsen en bakspatels aan de wilgen gehangen.
Boonen en Chicchi (de Italiaanse Bonen)  zijn weer te gezond.

Niet getreurd: als schrale troost doen we het maar met Grega Bole, wiens naam nog wel wegheeft van een snack die je in Waalse fritkotten ook vaak kunt bestellen: de boulet.

maandag 25 juni 2012

Van mooi naar lelijk, les 1: Saxo meets Tinkoff

Team Saxo Bank had een aardig mooi tenue,  ter compensatie voor de vrij matige prestaties.
Er moest echter toch wat geld blijven binnenstromen en dus een nieuwe cosponsor.

Het werd Tinkoff:  ooit een hoofdsponsor  en nu een bijsponsor.
Dat het geel van Tinkoff  en het blauw van Saxo Bank geen ideale combinatie is, dat geeft niets  denken ze daar.
Opvallen doet het uiteraard wel en dat mag de ploeg ook wel weer,  voordat Contador back in business is.

Misschien tijd voor de subcategorie "lelijke shirts"?

Van blauw met de roofvogel  ging het naar vloeken in het Russisch: Дурак!






Chris Froome: van Onbekende "adoptierenner" tot aardige favoriet.

Jaren terug deed Chris Froome voor het eerst mee aan de Tour de France,  uitkomend voor Barloworld.
Als knecht voor Soler mocht hij ervaring op gaan doen, maar aangezien Soler al in de eerste de beste etappe zijn favorietenstatus in de berm parkeerde  verliep het net wat anders voor de Keniaan.

In die dagen had ik hem geadopteerd als "onbekende tourrenner die meer aandacht verdient"  op een internetforum.
Ik had daarbij al een voorgevoel dat deze renner nog wel eens leuke dingen zou kunnen laten zien.
Daarop moesten we nog een paar jaar wachten vanwege een zeldzame parasiet die Froome het wielerleven zuur maakte, voordat we weer van hem zouden gaan horen.
Dat was afgelopen seizoen, toen hij aanvankelijk als knecht voor Wiggins meeging naar de Vuelta.

Froome kon prima mee bergop, won een etappe en droeg even de rode trui, maar moest deze na een strijd met Cobo toch aan de Spanjaard laten.
Voor zijn teamgenoot Wiggins uit, werd hij zeer verrassend tweede.

Afgelopen Dauphine eindigt hij dan ook weer vierde  en lijkt daarmee de gevaarlijke schaduwkopman te worden achter zijn ploegmaat Bradley Wiggins.

Mocht Froome  zelfs met een gele trui komen pronken op de Champs Elysees  is hij de eerste renner die geboren is in Afrika die dit presteert.

Omdat het zo leuk is om terug te lezen:  mijn reacties op de prestaties van Froome tijdens de drie weken dat ik "Onbekende Renner" Chris Froome "geadopteerd" had om hem de hele Tour te volgen en aan te moedigen.

Etappe 1:

Samen met Cheula reed Froome een kleine koppeltijdrit om Soler terug te brengen.
Ze waren er bijna, tot Soler knullig de bocht miste en ze weer opnieuw konden beginnen.

Etappe 2:


Plek 144 op tweeenhalve minuut van Hushovd was bestemd voor Chris Froome.
Het was te wijten aan de problemen rond eigenlijke kopman Mauricio Soler, die hij bij moest staan.
Mauricio kampt met blessures aan de pols en het is niet zeker of hij de tour uitrijdt, het feit dat hij Chris en andere ploegmaten bedankte voor de moeite zegt wellicht genoeg.
Dus de Keniaan mocht weer terugrijden naar het peloton, meteen een goede training voor de tijdrit van overmorgen.
Dit volbracht hij met succes, ware het niet dat de groep waarin hij belandde een soort van minibus was die nog twee minuten vertraging had op de grote groep.

Etappe 3:

Waar Chris Froome gisteren nog mocht rijden van Soler is hij nu netjes in de waaier bij Soler geeindigd.

"Even de benen sparen voor de tijdrit van morgen" noemt hij het, top 10 moet dus mogelijk zijn.
Etappe 4:

De top 10 is wat te hoog gegrepen voor Chris Froome, zeker omdat hij nog even in de remmen moest voor een "Dol Nijlpaard" in een auto van Rabobank die een kleine kettingbotsing had veroorzaakt.

Toch reed de Keniaan naar een verdienstelijke 33e plaats! op een 13/4 minuut van Schumacher (die vandaag maar weer eens bevestigde dat hij zijn achternaam waard is) en vlak voor onder andere Roman Kreuziger


Etappe 5:

Jammer genoeg voor de ploeg Barloworld heeft Mauricio Soler op moeten geven, nu heeft Froome daar wellicht voordeel bij, want wellicht mag hij (als hij Hunter niet hoeft te helpen) nu voor een eigen succes gaan.
Maar toch zorgde het toch voor een licht teleurgesteld gevoel binnen de ploeg, ondanks dat men het al aan had zien komen.

Vandaag was verder een normale werkdag voor Chris waarna hij weer gewoon in het peloton finishte.

Etappe 6:


Chris Froome heeft de eerste bergen goed doorstaan, wat hoopgevend is voor de komende dagen.
Een 79e plek in het groepje van Erik Zabel (die nog even terugsprintte naar het peloton na een valpartij bergop) en Sylvain Chavanel.


Etappe 7:

Froome zat ook in de grote bus van 21'53" naar Aurillac.

Voor morgen een dubbeltje op zijn kant: mee in een vlucht of toch werken voor Robbie Hunter.
Het is te hopen op dat eerste.


Etappe 8:


Een normale werkdag voor Froome, hij eindigde wel gewoon in het peloton op een vertrouwde 138e plek.

Hij doet het zeker goed gezien hij nooit eerder een lange etappekoers reed, op naar Parijs en wellicht nog een leuke aanval!

Etappe 9:


Mijn adoptierenner heeft het heel netjes gedaan vandaag, wat zeker perspectieven gaat bieden voor wat er deze tour nog gaat komen.

Froome eindigde namelijk 51e op 1'57"!
Hij had zijn krachten onderschat anders had hij wellicht voor de ereplekken mee kunnen sprinten in de groep die een halve minuut daarvoor eindigde.

Etappe 10:


Pech voor Christopher Froome: op de Tourmalet kreeg hij, terwijl hij in het voorste peloton zat een lekke band en moest toen minutenlang wachten.
Toen hij uiteindelijk zijn nieuwe wiel had waren de meesten hem al voorbij en kwam hij in de inmiddels ontstane "bus" over de mythische col.

Op Hautacam heeft hij zich mee laten voeren in deze bus en gaat nu de eerste rustdag in op een nette 91e plek, met tot dusver als beste resultaat plek 33 in de tijdrit.

Etappe 11:

Chris Froome leek wel wat aangeslagen door de sores rondom zijn positieve ploegmakker.
Hij eindigde in de laatste groep, de groep met onder andere McEwen en Cavendish.

Wellicht is het ook sparen voor een vlucht in een van komende etappes, hup Chris!

Etappe 12:

Voor mijn adoptierenner wordt het ook steeds rustiger aan tafel: Baden Cooke gevallen, Longho Borghini gevallen, Soler gevallen, Cardenas ziek en Dueñas betrapt.

Het wordt steeds spannender: haalt Froome de finale, wint hij deze, of is hij misschien toch de mol?

Etappe 13:

De Vroom heeft de finishlijn als éénentachtigste bereikt, na een paar mindere dagen weer in het voorste gelid. Vroom vroom!

Etappe 14:

Chris Froome deed het vandaag heel aardig, een 55e plek, wat zijn op één na beste prestatie is tijdens deze debuuttour.
Vooralsnog geen nieuwe executie (wie is de mol?) bij Barloworld, dus dat blijft nagelbijten.

Etappe 15:


Vandaag zag Chris Froome zijn kans; in de sprint!
Dat leverde een mooi resultaat op, ware het niet dat hij zich op topfavoriet Ciolek richtte.
Hij eindigde verrassend voor Ciolek, Feillu en ook rassprinter Isasi om even een pluim in de kont van de Keniaan te steken.

Helaas eindigden er wel zeventien anderen voor Froome, maar de stijgende lijn heeft hij te pakken.


Etappe 16:

Froome eindigde toch weer in de bus.
De finale van wie is de mol kwam al even dichtbij, gezien een flinke val van Robert Hunter.
Maar de sprinter kon toch de finish bereiken, zelfs nog 5 minuten voor Froome.

Etappe 17:


Busje komt zo met Froome Froome.
Hij had nog tijd over om de fiets van Augustyn uit het ravijn te plukken.

Etappe 18:

Gisteren zat Froome in de bus, vandaag deed hij het een stuk beter.
Met de groep der favorieten mee over de croix de fer en dan overleven op de klim naar Alpe d'Huez.

31. FROOME Christopher 57 BARLOWORLD 6h 19' 39" + 11' 41"

en zijn positie in het algemene klassement:

88. FROOME Christopher 57 BARLOWORLD 76h 57' 35" + 2h 18' 32"

biedt perspectief voor zijn toekomst, zijn eerste grote ronde, Überhaupt zijn eerste ronde op dit niveau.


Na de Tour:

Door mijn vakantie heb ik enkel meegekregen dat Froome de tour heeft uitgereden, dat vind ik netjes van een man die nog nooit een rittenkoers reed die langer duurde dan een week en bovendien op het allerhoogste niveau.

Hij is zelfs nog zestiende geworden in de tijdrit, ook een opsteker voor deze topper in wording.

vrijdag 22 juni 2012

Goede locaties voor een kampioenschap

Afgelopen NK tijdrijden was een geslaagd evenement:  starten in een dierentuin en de winnaar wordt "Ut Beest"  Lieuwe Westra.
Dat is gewoon prachtig te noemen.

Chasse Patat en Mayo  bedacht nog een vijftal van dit soort locaties voor een kampioenschap tijdrijden of wegwedstrijd,  waarin de winnaar ook toepasselijk zou kunnen zijn.

Frans Kampioenschap tijdrijden bij de centrale van Bugey


Met Christophe Kern aan de start is er genoeg kans op een winnaar met een stralende rij tanden op het podium.


Italiaans Kampioenschap  met de start in het Aquarium van Genua

Wellicht motiveert het "Lo Squalo dello stretto"  (de straathaai) Vincenzo Nibali tot het behalen van zijn eerste titel bij de elite.
Als we hem dan  ook nog de Nederlandse uitspraak en betekenis van de naam "Visconti"  uitleggen,  dan kan het al helemaal niet meer stuk.


Noors kampioenschap tijdrijden in Orsa Grönklitt

Om op de beestentoer te blijven:  een tijdrit in het berenpark Orsa Grönklitt.
Thor Hushovd is
gezegend met de rennerscapaciteiten en natuurlijk ook bijnaam van deze stevige viervoeters met dikke vacht.
De berenvacht moet uiteraard niet verkocht worden voordat hij geschoten is, want schieten doet Thor niet eens: hij pakt ze in met blote handen en ijzeren dijen.


Brits Kampioenschap met aankomst bij een van vele castles die het rijk rijk is.


"Canonball"  Mark Cavendish zal zich losknallen van het sprintende pak, zoals het projectiel uit Man gewend is.
Tijdens deze sprint gaan er bij het kasteel een aantal saluutschoten af.
Ook deze kogels leggen het af tegen Cav.

Spaans Kampioenschap op La Palma


La Palma is de enige Spaanse plek waar tabak wordt verbouwd en verwerkt.
Met een heuvelop aankomst  is het daardoor de ideale plek voor de renner die naar het Spaanse woord voor een kleine sigaar is vernoemd:  Purito,  ofwel Joaquin Rodriguez.


donderdag 21 juni 2012

"Ut Beest" uit de kooi en in de driekleur

Het NK tijdrijden had een bijzondere startplek: namelijk eentje die erg toepasselijk was voor een der favorieten.
De start lag namelijk midden in de dierentuin van Emmen  en de renners moesten tussen de nijlpaarden, krokodillen, olifanten en zebra's, waarvoor ze niet hoefden te wachten,  op gang komen.

Maarten Tjalingii  zette de eerste richttijd voor de topfavorieten.
Vier man deden de tijdrit nog sneller:  veelvuldig winnaar Stef Clement,  Lars Boom en Niki Terpstra waren drie van hen.
Stef Clement stelde enigszins teleur, met slechts een vierde tijd  terwijl hij vorig jaar iedereen op een aardige achterstand zette.
Wellicht was de start in de dierentuin hem  niet op zijn lijf geschreven,  wat natuurlijk niet gezegd kan worden van "Ut Beest"   Lieuwe Westra!

Hij verliet zijn habitat, alsof hij een tijdje in een te krappe kooi had gezeten  en nu dolblij was eindelijk los te mogen.
Ontketend vloog het Beest over het parcours, de andere dieren in het Noorder Dierenpark stomverbaasd achter zich latend.

Ook volgende jaren zal de tijdrit starten in Emmen  en dus geldt Ut beest uiteraard als de topfavoriet.
Tegen die tijd krijgen de bewoners van het dierenpark nog wel de tijd om zich voor te bereiden op een dierlijke krachtmeting  en mee te doen in de strijd om wie het Alfamannetje der Alfamannetjes voor een jaar mag zijn.




dinsdag 19 juni 2012

Twee mooie touretappes op een vergelijkbaar parcours

Vergeleek ik eerder al de proloog van de komende Tour  met die van 2004,  nu vergelijk ik twee spectaculaire etappes in het verleden met elkaar.

Het parcours van deze etappes zit niet in de komende Tour,  maar iets vergelijkbaars kwam wel voorbij in de voorbereidingskoers genaamd Dauphiné.
Hier gebeurde niet zoveel als in de twee laatste malen dat de Tour er,  in de slotweek,  reed.
Wel leverde de rit een mooie zege op voor jong talent Quintana.

We hebben het hier over een etappe naar Morzine, waarbij de stad bereikt wordt na een lekkere afdaling vanaf de Joux-Plane na de beklimming van de Col du Ranfolly.
In het Routeboek gewoon "Joux-plane" genoemd, ondanks dat het grootste deel van het klimwerk naar de Ranfolly leidt  en na een korte afdaling nog een stukje klimmen naar Joux-Plane volgt, waar de bergprijs te halen valt.

Voor de helden is dat slechts een detail in een etappe vol actie  met nog een aantal andere leuke cols.
Voor de buitencategorie Joux-Plane zaten in beide gevallen de Cols Colombiere, Aravis en Saisies en begon het spel voor de verandering gewoon al meteen op de allereerste serieuze klim.

In 2000  was het genieten met Marco Pantani.
"Il pirata"  had, na zijn herrijzenis, op de Ventoux zegegevierd.
Lance Armstrong zei vervolgens dat hij "uit respect"  Pantani had laten winnen,  maar daarmee trapte hij het olifantje op zijn slurf.
Pantani vond dat hij de beste was die dag  en dat Lance hem een beetje had lopen dollen.

Uit woede ontstaat een kamikazecombinatie van wraak en Grinta die Pantani al naar de zege helpt op Courchevel.
De laatste bergetappe, vanuit hetzelfde Courchevel richting Morzine, is waar Pantani besluit op pad te gaan met als doel: "als ik ten onder ga, dan neem ik Lance mee in mijn val".

Een plan dat voor een groot deel nog zal slagen ook.
De vederlichte Pantani is namelijk al meteen op de eerste helling in de aanval getrokken en als reactie zet "The Boss" zijn ploegmakkers aan het werk om tempo te maken en Pantani niet teveel ruimte te gunnen, maar wel te laten zwemmen met een minuut voorsprong.
Na drie cols komt de Italiaan zichzelf tegen  en parkeert in de steile beklimming van de Joux-plane:  kamikazepoging geslaagd.

Lance lijkt de aanval goed doorstaan te hebben  en Pantani nu letterlijk uit te kunnen lachen.
Echter vergaat het lachen hem gauw, want hoewel Lance eerst nog Ullrich uit het wiel rijdt en Virenque volgt  blijkt er iets niet helemaal pluis.
In de achtervolging op Pantani heeft hij wellicht een reepje, bidonnetje of gelletje overgeslagen  en dat betaalt zich plots terug: de fut verdwijnt bij de, tot dan ongenaakbare, renner.

Met pijn en moeite probeert Lance de schade op Ullrich te beperken, maar dat komt dan ook echt vanuit zijn teentopjes.
Het geluk is met hem dat het hem overkomt met niet al teveel kilometers te gaan  en dat Ullrich een aardige achterstand had, maar het zou vooral  een van zijn weinige zwakke momenten zijn in zeven jaar heerschappij.

Roberto Heras smijt zijn kans om een Touretappe op zijn naam te schrijven in de afdaling, door bocht te missen, waardoor Virenque optimaal profiteert.



Een dramatische wending in een aparte Tour


Zes jaar later is Pantani helaas al niet meer onder ons  en Lance is tijdelijk gestopt na zijn zevendelige fietsles aan de concurrentie.
Wat rest is een onthoofd peloton na een grootschalige dopingrazzia, dat uit gebrek aan een leider het toestaat om een renner met 30 minuten achterstand  aan een gele trui te helpen in een hete tussenrit.

Landis pakt zijn gele trui terug, maar verliest deze een dag later weer, wanneer hij totaal niet vooruitkomt op La Toussuire (dit jaar weer in de Tour, voor het eerst sinds die bewuste dag).

Floyd is die avond, naar eigen zeggen,  aan de whiskey gegaan om de teleurstelling van zich af te zetten en staat desondanks met frisse moed aan start van de laatste bergetappe met de vier eerdergenoemde klimmen.
Na een vlakke aanloop gooit de ex-helper van Armstrong meteen op de Saisies een bom.
Met krachtige, van grinta doorregen, pedaalslagen rijdt hij weg van de mannen die hem gisteren nog teveel pijn deden.

Niemand kan antwoorden,  Landis begint aan een Coppiaanse raid over vier cols.
Vooral de manier waarop hij de rest op achterstand fietst is lang niet meer vertoond.
Had hij eerst nog een achterstand van minuten  en had iedereen hem afgeschreven,  nu staat hij ineens weer binnen een overbrugbare tijdritafstand  van de man die hij de gele trui schonk.

Het vervolg van deze stunt liet zich raden in het lab, maar daarover zwijgen we verder.

De beelden zijn veel leuker.





maandag 18 juni 2012

De grijze trui in de Tour

Met de vergrijzing in de maatschappij  en soms ook in het peloton als uitgangspunt, is hij al eens voor de grap  voorgesteld:  de grijze trui voor de beste oudere in koers.

Radioshack lijkt hier in de komende Tour de France zijn zinnen op te hebben gezet.
De ploeg wordt vertegenwoordigd door een paar jonkies:  Gallopin (24) ,  Monfort (29), Cancellara (31), Frank Schleck en Popovych ( beiden 32).

Deze (relatieve) jonkies mogen de mannen voor de grijze trui (renners boven 35 jaar)  bijstaan in hun missie.

Haimar Zubeldia is inmiddels 35, maar  kan nog jaren mee vergeleken met de 37-jarige Klöden.
Laat staan de  nestors die de jonkies nog leuke anekdotes kunnen vertellen over hun dagen in de EPO-Tour van '98 (Jens Voigt, nog net 40)  en over het koersen in de USA anno 1996  (Horner,  eveneens  40).

Proloog Tour de France 2012, vergeleken met 2004


De proloog van de komende Tour is vrijwel gelijkwaardig aan de proloog in 2004.
Niet alleen de stad waarin deze plaatsvindt, maar ook het parcours.

Het enige verschil is eigenlijk dat de renners in 2004 al bij de universiteit rechtsaf gingen,   maar nu moeten ze nog 300 meter meer rijden.
Ze rijden namelijk naar een keerpunt bij een rotonde verderop.

In 2004 deed Fabian Cancellara  zijn eerste sterke stukje proloogrijden, toen hij dit parcours in 6'50 wist te volbrengen,  twee seconden sneller dan Armstrong.

Wellicht kan Fabian het dit jaar herhalen,  al lijkt zijn absolute topvorm wel redelijk verleden tijd.
Bradley Wiggins is in topvorm  en Peter Sagan kan ook al prologen winnen.

De proloogzege van deze jonge veelkunner was dan wel op een lastiger parcours dan dat in Luik, maar toch zegt het wel iets.

woensdag 13 juni 2012

Andy en Alberto: ontbrekend om verschillende redenen.

De Tour moet het voor het eerst sinds jaren alleen doen met slechts éénex-winnaar aan de start.

Alberto  was al een tijdje persona non grata voor de Tour vanwege een positief plasje, maar nu geeft ook de renner waarvoor Radioshack miljoenen betaalt om hem eigenlijk alleen in drie weken Tour zijn best te zien doen  forfait.

Andy Schleck deed in de Dauphiné namelijk hetgene waar zijn oudere broer zo'n beetje om bekend stond:  uit de koers vallen.
Hierbij raakte hij zodanig geblesseerd dat hij nu ook niet meer opgelapt kan raken voor de Grand Depart in Luik.

Kans is dus groot dat we een Vuelta krijgen met een bredere bezetting dan de Tour,  waar het parcours sowieso geschikter is voor Contador en Schleck.

Daarnaast zou ik een renner als Andy, die voor zoveel geld alleen iets laat zien in drie weken  korten op zijn loon als ik Radioshack zou runnen.
Ga maar wat meer koersen dan alleen in de Tour,  verwend sterretje dat je bent!

Maar wellicht is dat de reden dat ik aan wal sta en naar deze stuurman sta te schreeuwen.
Feit is wel dat zelfs een uitgesproken Tourrenner als Armstrong of Ullrich zich nog in andere wedstrijden liet zien en ook wel eens won.

Andy Schleck heeft de voorbije jaren een paar verdwaalde prijsjes meegepikt naast de Tour,  terwijl Ullrich en Armstrong in hun jaren waarin ze naar de Tour piekten nog een aantal andere koersen wonnen of  vooraan meestreden in een paar klassiekers (met name Armstrong).

Voor de Tour verdwijnt wel een renner die nog wat zou kunnen proberen in een tussen -of bergrit in een poging  om de verloren tijd in tijdritten goed te maken.

Voor Andy rest dan nog wel één schrale troost:  hij heeft dit jaar wel de gele trui gekregen.

Lotto doet het in het verkeerde bos.

Een stinkend zaakje in de ronde van Zwitserland.

Omdat het toilet van de bus van de Lotto-ploeg niet werkte  besloten twee renners om hun boodschap achter te laten in het nabijgelegen bos.

De boer, van wie dit bos is,  had geen boodschap aan deze besmeuring van zijn grond  en besloot ze terug te pakken.
De drollen gingen op zijn schop en vervolgens over de ploegleiderswagen van Lotto!

De ploegleiding besloot om met de stinkende wagen gewoon van start te gaan in de etappe,  want het regende toch de hele dag  en langzaam maar zeker kwam de originele ploegkleur weer tevoorschijn.

In het vervolg zal er toch een propere WC aanwezig zijn in de bus.

dinsdag 12 juni 2012

Wielrennen voor dummies (piepers)

Wanneer de Oranjegekte gestild is, tenminste als het om voetbal gaat,  kan de volgende oranjegekte beginnen: die van de Tour.

De ideale gelegenheid om kennis te maken met de wielersport voor mensen die geen wielrennend familielid hebben  of een UCI, danwel ASOlid.

Ook voor mij is het zo begonnen,  met de Tour van 1999  en toegegeven: de nodige dummievragen aan mijn inmiddels in de wielersport al aardig ingewijde zus: "waarom sprint Boogerd niet mee om puntjes?"  "is Lance Armstrong familie van Neil, aangezien hij zo goed omhoog gaat?"  en "is die Jack Indurain een broer van Indurain? (dat was dus Jacky Durand)"

Voor degenen die voor het eerst de Tour of een andere (vaak leukere) koers zien:

Als Gesink, Mollema of een andere Nederlander niet met de besten meekan zijn ze niet meteen prutsers.
Sowieso is geen enkele renner in de Tour slecht,  maar kan wel uit vorm, ziek of geblesseerd zijn.
Anderzijds kan maar een man de etappe winnen  en rijdt in de Tour doorgaans de top van het wielrennen, in topvorm.

Thomas Voeckler is geen irritante Fransman:  dat lijkt hij wel, maar zijn manier van koersen maakt een boel goed.
Hij valt aan en weet als renner die niet goed kan klimmen, tijdrijden of sprinten  wel een mooie erelijst bijeen te rijden.

Daarnaast kon hij er niets aan doen dat Johnny Hoogerland door een blinde ezel in het prikkeldraad werd gelanceerd  en Thomas daarna door wilde koersen.
Wielrennen is namelijk een keiharde sport waarin men niet gaat wachten op een gevallen renner, wanneer deze waarschijnlijk te gewond is om nog terug te komen.
In sommige uitzonderingen gebeurt dat wel: Armstrong wachtte op Ullrich toen deze toch al praktisch verloren had, maar Ullrich was zo dom om eens op Armstrong te wachten toen hij hem nog kon verslaan.

Ga er maar vanuit dat iedereen doping gebruikt,  net als in andere sporten.
Dat scheelt teleurstellingen.

Cadel Evans is niet een renner die nooit aanvalt.
Zelfs verschillende commentatoren roepen dit, of doen bij iedere aanval van de Aussie opnieuw quasi verbaasd, maar Evans valt wel degelijk aan.
Niet aanvallen is meestal ook geen schande: soms kunnen renners gewoon niet meer dan de betere klimmers volgen.

Het nieuwe wielrennen (stokpaardje van Maarten Ducrot)  is wielrennen met talloze dopingcontroles en een biologisch paspoort, plus de zogenaamde whereabouts (moeten laten weten waar je bent zodat ze je kunnen bezoeken voor een controle).
Het is de sportieve "1984" van George Orwell.

Waaiers zijn er niet tegen de hitte, maar het is een formatie die het peloton aanneemt wanneer de wind schuin van voren komt  en de renners in deze formatie fietsen om minder luchtweerstand te hebben.
Echter gebeurt het dan dat het peloton in stukken breekt  en de voorste groep dan soms niet meer in te halen is door de renners die de eerste waaier missen.
Vroeger waren vooral Nederlandse renners hier goed in, nu lijken ze vaker de slag te missen.

Over de vaak genoemde chasse patat heb ik een stukje geschreven.
Sowieso is het aan te raden om eens door de berichten op deze blog te bladeren (als je dit al niet deed).

Massasprint tegen Alpe d'huez

Tour de France 2003: de wielersport in de etappekoersen was het domein van ONCE, Kelme, US-Postal en Telekom.
Kortom: ploegen die het achteraf bezien op de betere brandstof deden.

Een hete rit over de Galibier werd afgesloten met Alpe d'huez  en bij gebrek aan echte aanvallen in de eerste serieuze bergetappe  was er een aardig peloton over aan de voet van de bekende alpenklim.

US Postal besluit om Ullrich een plezier te doen door te koersen alsof ze de van Brienenoordbrug op moeten.

Beltran  begint dus met het aantrekken van de sprint voor Lance door de ruim 10% steile start van de klim, op het buitenblad, met 35 kilometer per uur aan te gaan.
Armstrong volgt  en van de concurrenten peddelt Vino  gemakkelijk mee,  waarna Mayo  en Hamilton eenvoudig aansluiten.

Uiteraard zakt het tempo daarna  en kan Beloki ook bij het groepje komen, om daarna aan te vallen.

Lance pareert de aanval.

Even later moet hij Mayo en Vinokourov wel laten gaan en blijkt de bliksemstart hem toch ietsje op te breken.
Jan Ullrich heeft echter een nog mindere dag:  hij verliest een ruime minuut.

De beelden zijn, zeker vergeleken met het wielrennen nu,  bizar om te zien.
Ja,  het getoonde is op ware snelheid.



Overigens is Mayo slechts de elfde snelste renner op de Alpe:  Pantani deed het in 1997 nog anderhalve minuut sneller.



maandag 11 juni 2012

24 juli 2002: Boogie krijgt het op zijn heupen.

Volgens sommige mensen was het armoe troef in het Nederlandse wielrennen rond 2002.
"We"  hadden geen klassementsrenners,  buiten Michael Boogerd  die meestal ergens rond plaats 10-15 eindigde in Parijs.
Ook gloorde op dat vlak nauwelijks hoop aan de horizon.

Over etappezeges hoefden we echter niet te klagen als het om het Nederlandse kamp gaat.
Goed,  alles bekijken en vergelijken met TI-Raleigh anno 1980 is een beetje hetzelfde als elke Nederlandse zomer na 2003 teleurstellend vinden omdat deze niet zo mooi is als dat zeldzame jaar.

Met Erik Dekker, Leon van Bon, Jeroen Blijlevens, Michael Boogerd en eerder in Tour 2002 Karsten Kroon  had Nederland gewoonweg niet te klagen gehad in de voorbije jaren.

Michael Boogerd reed ook geen onaardige Tour  en was eerder al een keer meegegaan in een vlucht, waarin hij zijn meerdere moest erkennen in David Millar.
Dit was ook niet de ideale etappe voor Boogerd,  aangezien hij vrijwel vlak was.

Boogerd had echter de vorm wel te pakken  en kon nog wel eens iets gaan proberen in de Alpen.

Een paar dagen na de vlucht van Boogerd was er een etappe met de lange beklimming van de Galibier,  de Madeleine en aankomst op La Plagne.
Zo'n etappe waar ik als 16 jarig pubertje in zijn zomervakantie maar eens lekker voor ging zitten.
In de tv-gids stond ook dat de Madeleine de favoriete beklimming is van Michael Boogerd,  dus daar konden we wel iets van verwachten die middag.

Mijn zus wilde ook kijken, maar moest gaan werken  en dus maar een videoband gepakt  en berekend wanneer ik de recorder zou aanzetten om de etappe tot aan de finish op te kunnen nemen.
Ik geloof dat er ongeveer drie uur op een videoband kon.
Ergens in of na de afdaling van de Galibier zou ik de rode recordknop indrukken, zo had ik besloten.  "Want daarvoor gebeurde toch nog niets".

In het begin rijdt het peloton op zijn gemak tegen de flanken van de alpenreus,  want Bossy boss Armstrong had bepaald dat men niet zou gaan koersen voordat  men de laatste kilometers van de col had bereikt.
Ik besluit er eens lekker voor te gaan hangen op de bank in de huiskamer.
Buiten zal het die dag wel niet al te mooi weer zijn geweest, want ik herinner me ook middagen waarin ik buiten,  onder het afdak lekker in de schaduw met een colaatje en of ijsje  naar de Tour zat te kijken.

Vlak onder de top mogen de renners los van de Patron uit Texas.
Bruseghin gaat als eerste  en wordt gevolgd door een groepje vrijbuiters,  waaronder Botero die zijn bolletjes verdedigt  en ook Michael Boogerd is van de partij.
In de afdaling van deze kant van de Galibier heb je ook een stukje bergop naar de Col de Telegraphe.
Boogerd valt hier aan  en krijgt in de afdaling gezelschap van een aantal sprinters  die nog wat puntjes willen pakken in de vallei.

Handig voor Michael,  want die kunnen hem nog even uit de wind houden voordat ze eraan gaan op de Madeleine.
Omdat in het peloton wapenstilstand heerst  kan Boogerd zijn voorsprong uitbouwen  en groeit de hoop op een ouderwetse Nederlandse ritzege in een bergetappe,  de koninginnenrit zelfs  met drie buitencategorie klimmen.

De spanning loopt op.
Boogerd als eenzame fietser tegen de wind  in de vallei tussen Madeleine en La Plagne die als een minder bekende variant op  "hollandse berg" Alpe d'huez eens opgenomen is in de Tour.

Ruim 16 kilometer telt die puist aan hellend wegdek.
Boogerd begint met 7 minuten voorsprong  en op het begin ziet dat er prima uit: Armstrong en de zijnen zijn nog niet meteen in voor het de hoogte ingooien van het tempo.

Tot Sastre ineens besluit dat hij nog wel zin heeft in een gooi naar succes.
Deze rijdt in vrij rap tempo een minuut van de voorsprong af,  terwijl Lance meeglipt.
Ik heb de neiging om, net als Boogerd, het puntje van mijn zetel te verlaten en ook te gaan staan en hem die laatste 10 kilometer door te helpen  met aanmoedigingen  en virtuele duwtjes tegen zijn dansende achterlijf.

Wat duren die laatste kilometers lang..

Commentatoren die al de hele dag in een hokje zitten te praten over alles wat los en vast zit aan het wielrennen, Boogerd en de Alpen beginnen nu voorzichtig steeds meer bevestiging te krijgen van de hoopvolle woorden die ze al uren gebruiken.
Het muffe commentaarhokje begint te bruisen  en ook de stille woonkamer waarin ik me bevind is opgeslokt door de beelden op tv.
Hoewel Sastre en Armstrong fris ogend naar boven fladderen is de afstand nog groot.
Bij Boogerd is de meeste glans wel weggeschuurd door de ruige klim.

Pas op zo'n  kilometer is het echt duidelijk dat het duo  te laat gaan komen.
Michael Boogerd rijdt onder het vod door  en harkt vermoeid maar voldaan richting de bloemen.

Mart Smeets vraagt zich af waar Boogerd nu zit,  maar Breukink is scherper en merkt op dat hij nog 500 meter van de verlossende fiatlogo's en witte kalklijn af is.
Mart merkt op dat Boogerd nu 500 meter te gaan heeft,  terwijl een paar tellen later de twee achtervolgers te zien zijn,  vlak bij de rode vod.
De droge opmerking van Mart dat ze op 527 meter en 80 centimeter achter de Hagenees rijden leidt de ontlading van een spannende rit in.

De ontlading volgt definitief met de befaamde witte prodentgrijns van Boogie.
"Kijk,  dit is lachen,  mag ik uw gebit even zien?"  merkt Smeets op,  om daarna het verloop van Boogerds etappe beknopt op te sommen.

Na de 1-2-3  op Quatorze Julliet  ook de koninginnenrit voor Nederland.
Als was het compensatie voor een gemist WK voetbal.

Net als Boogerd haalt ook de videoband het tot het einde:  slechts enkele minuten nadat Boogerd uitbolt en zijn amulet kust is de band vol.

Inmiddels zijn we tien jaar verder en hebben we wel Youtube in plaats van videobanden, maar al jaren geen Nederlandse Toursuccessen meer.

Waarvan je overigens nooit nooit moet zeggen,  want de pech en fouten raken ook wel eens op zou je zeggen.




zondag 10 juni 2012

Tik 'm aan ouwe en nog meer grappige dingen op en naast de weg.


Publiek in de koers, publiek bovenop de koers.
Een voordeel aan wielrennen is dat men dicht bij de renners kan komen en de aanmoedigingen in de oren kan schreeuwen.
Uiteraard heeft dat voordeel ook een nadeel: idioten die niets om wielrennen geven, maar liever wel in beeld komen.
Deze malloten rennen dus hinderlijk in de weg, in de vreemdste uitdossingen, met allerlei vlaggen  of andersom: gewoon helemaal naakt.
Maar uiteraard zit ik er gewoon om te lachen wanneer ik de koers zit te kijken.

Soms wordt er eentje van zijn sokken gereden.

Het is nog een wonder dat er niet meer motoren of renners dankzij dit soort "fans"  gevallen zijn.
Op de klimmen die massa's fans, carnavalvierders, vakantiegangers en nog een boel andere gekken trekt als Alpe d'huez  houd ik mijn hart bijna vast wanneer er weer een hele horde mensen in de weg rennen  en de renners bijna de klim crowdsurfend kunnen afleggen.

De honden die sommige weldenkende mensen meenemen en daarbij denken dat de viervoeter zonder een riempje wel braaf blijft zitten  zijn tot dusver nog wel het gevaarlijkst gebleven,  met als dieptepunt de dood van Agostinho.

Andere wielerfans worden een cultfiguur, zoals duivel  "Didi" Senft.
Deze Duitser is werkloos en  heeft besloten om zijn pensioen te vieren door al bijna 20 jaar  als duivel en maker van talloze te gekke fietsen zoveel mogelijk koersen aan te doen.
Klinkt als een heerlijk leven!
Bovendien loopt hij niet hinderlijk in de weg en maakten renners zelfs dankbaar gebruik van zijn attributen.



Ook is het uiteraard vermakelijk om naast de koers zelf  maffe teksten, tekeningen of fans te spotten.

Zo stond er, op het punt waar  Jelle Vanendert aanviel en richting winst klom op plateau de Beille, op de weg "Go Go Jelle"  geschreven.

Hier te zien op 50 seconden:



Alberto Contador wordt onderzocht door een dokter, maar zit uiteraard niet op gezondheidscontroles te wachten terwijl hij nog aan het werk is.



Borat is ook in verschillende varianten voorbijgekomen in verschillende koersen, maar de allereerste was ook de beste.

Ergens op de weg is het boven dit stukje zichtbare "Tik 'm aan ouwe"  geschreven  en  juist op die plek besluit Andy Schleck te demarreren.
Wellicht kent hij ook een woordje Nederlands  en motiveerde dat hem tot een aanval over anderhalve col.



Laatste Nederlandse etappewinnaar in de Tour

In tijden van talenten  op verschillende vlakken als Gesink, Mollema, Kruiswijk, Hoogerland, Terpstra en nog een aantal mannen die het waslijstje enorm kunnen maken  is het er vooralsnog niet uitgekomen in de Tour de France.

Het zou al bijna een lastige quizvraag kunnen zijn:  wie won de laatste Touretappe voor Nederland?

We gaan dan alweer zeven jaar terug, naar een overgangsetappe in de Vogezen.
De Nederlander was na een lange vlucht er alleen vandoor gegaan op de Col de la Schlucht,  waarna uit het peloton  Andreas Klöden  hem kwam vergezellen.
In de afdaling leek de rest terug te komen, want de groep achter de twee naderde tot op enkele tientallen meters.

Dan besluit, als door een wonder,  de achtervolgende groep ineens op met achtervolgen.

De Nederlander is Pieter Weening  en hij mag met Klöden uitvechten wie daar in Gerardmer de dagzege pakt.

Andreas gaat van kop af sprinten  en Weening reageert als vanzelfsprekend, maar wel laat.
Metertje voor meter  harkt het voorwiel van de
renner uit Harkema (meest toepasselijke geboorteplaats voor een renner?)  richting gelijke hoogte met die van Klöden.

De finishlijn lijken ze exac
t op dezelfde tijd te bereiken.
Moderne apparatuur moet daar uitwijzen dat het inderdaad Weenings voorband is, die 0,0002 seconden eerder de lijn passeert,  als een wielerversie van het Duitse doelpunt in de laatste minuut.

Een close-finish die wellicht nooit meer wordt herhaald, maar Weening zou nog wel een overwinning in een grote ronde doen, in de Giro.

Ditmaal springt hij wel eerder weg,  zodat hij met een solozege niet de spanning heeft van het wachten op een definitieve tijdsuitdraai.

De voorbije Dauphine  was Weening ook weer goed bezig.
In de Tour,  bij Orica - GreenEdge,  krijgt hij een vrije rol  en zo dus weer de kans om een leuke etappe uit te zoeken.
Het zou zelfs niet erg verbazingwekkend zijn dat wanneer er een Nederlandse renner een etappe kaapt dat het alweer Weening is.

In de tussentijd  hebben we nog de beelden van Weening op de bewuste zaterdagmiddag in de Vogezen.




dinsdag 5 juni 2012

Geen (voor)jaar voor Thor

Geen Tour de France voor Thor Hushovd in 2012..
Een teleurstellend bericht voor ondertekende, die Thor als één van zijn favoriete wielerhelden ziet.

Iemand die elk jaar weer geniet als deze held, met één van de mooiste stoere namen van het peloton en een stel krachtige stelten  weer een of soms meer  etappes weet te kapen.

Het was zo mooi geweest: Hushovd die 10 jaar na zijn eerste etappewinst  er minimaal nog eentje zou winnen  en zijn mooie gemiddelde van 1 etappe per deelname zou hooghouden.

Helaas mag het niet zo zijn:  de krachtpatser uit Grimstad  is het hele seizoen al van de leg door een virusinfectie.

Om hiervan te herstellen rijdt hij in juli de korte ronde van Polen,  om zich daarin voor te bereiden op de Olympische wegrit.
Hopelijk kan hij hier de teleurstelling van het niet mee kunnen doen aan de Tour  wegvegen met een herhaling van Geelong, op een dag in het najaar van 2010.

Geen topsprinter,  geen topklimmer, geen toptijdrijder  en vooral een man die het op de macht moet doen en/of op de kasseien.
De machtige dijen van de Noor zijn op zich gewoon goed genoeg voor vrijwel elk jaar een etappezege,  of twee.

Vorig jaar gold hij zelfs als één van de smaakmakers in de Tour, waarin hij eerst zeven dagen in de gele trui mocht rijden  en de rest (op de tijdritten na)  in zijn regenboogtrui.

Vervolgens moest de etappehonger van Hushovd ook nog gestild worden,  dus koos hij voor de uitdaging:  mee in de vlucht in een rit, die in de finale over de Aubisque ging.
Met Moncoutie achtervolgt Thor  de vooruit rijdende Roy op de beklimming.
Moncoutie kan in de afdaling en de golvende kilometers daarna Thor niet houden  en Roy  ziet zijn hoop op een thuiszege vervliegen, wanneer de Noor in de slotkilometers er op en erover springt.

Een paar dagen later flikte hij het nog een keertje  en nu in een sprint met niemand minder dan landgenoot en opvolgbaas  Edvald Boasson Hagen.
Edvald is op papier veel sneller, maar op asfalt moest hij het ditmaal dus afleggen tegen Thor.

Om de Tho(u)rloze dagen toch door te komen,  een overzicht van alle ritzeges van de Noor.









zondag 3 juni 2012

De Tour cd 2012


Zoals ieder jaar volgt er in de aanloop van de Tour een serie aangepaste lyrics van bekende muziek.
De gele draad is uiteraard de koers en alles wat zich daaromheen afspeelt.

Een aantal tracks dus om alvast in Tourstemming (of at random wielerstemming te komen).


Track 01:  Anouk Schleck - Three Weeks In A Row


Refrein:

I've been loving you without you even knowing
I'll never forget those weeks
Three weeks in a row you were my Tour and I haven't been good since that week

I'm sorry baby
Baby boy when I saw you the first time
I knew rightaway that you and I
Were connected in a way, yeah.

I believed, that there was a way something more
Tthat I could ever express with my own pedals
I just knew at the time

I belonged to you but it all felt so wrong
To do the things that my heart gave in
Baby I'm telling you

Refrein

I'm sorry babe with roads on our minds, a few goodbyes
We could never have given it a real try
But you were in my head always

And at this point in my career
I just know that if you let me back in

I won't let go of you and me standing at last
I just know it's a matter of time before it all falls back into place
Baby believe me

Refrein

I've got the legs, and for you I will shine.
Just be prepared for a hell of a ride
Don't ever die by the way I roll
For Heaven's sake, babe,  I'm begging you

Refrein


Track 2: Lotto Bega - Tb nr. 5(00)


Ladies and Gentlemen, this is TeeBee Number 5 - 00

One, two, three, four, five
Everybody in the bunch, so come on
Let's ride to the Pharma-store around the corner
The boys say they want some Dyn and juice
But I really don't wanna
near busted like I was last week
I must stay deep
Because talk is cheap
I like Jurgen, Phillipe, Jelle and Andre
And as I continue you know
They are getting non beater
So what can I do I really beg and you my Lord
To me dealing it's just like sport, anything fly
It's all good let me dump it
Please set in the trumpet

Chorus:
A little bit of Marc in my life
A little bit of Dirk by my side
A little bit of TB is all I need
A little bit of Andre is what I see
A little bit of Jelle in the front
A little bit of Jurgen all climb long
A little bit of Phillipe here I am
A little bit of you makes me your man


Track 3: MC Caddel - Don't Touch me


Don't touch me
Don't touch me
Don't touch me
Don't touch me
Don't touch me

My, my, my, my,my body hit the tarmac so hard
Makes me say "oh my lord!"
What was this depressing me
But with my mind and two hype legs

It feels good when you know you're down
A super dope homeboy from the Kat town
And I'm known as such
But after this blow you can't touch

I told you homeboy
don't touch me
Yeah that's how we're riding and you know
You don't touch me


Track 4: Radioshack - Cancellara

Oh my little pretty one, pretty one
When you gonna give me some time Cancellara
When you make my motor run, my motor run
Gun it coming, off the line Cancellara

*Never gonna stop, give it up
Such a dirty pace, always get it up
For the touch of the faster kind Can can can i yi woo
Can can can can can Cancellara

Come a little closer huh, ah will ya huh,
Close enough to look in your legs Cancellara
Keeping it a mystery gets to me Laughing at the strength of my thighs Cancellara
(Repeat *)
When you gonna give it to me
Give it to me
It's just a matter of time Cancellara
Is it just destiny, destiny
Or is it just a game in my mind Cancellara

(Repeat *)


Track 5: Levi Lei - I Follow others


Oh I beg you  can I follow
Oh I ask you, wanna always
Be the ocean when I unravel
Be my only,  be the mountain where I'm climbing
You're my river running high, run deep, run wild

I, I follow, I follow you
Steep cool baby, I follow you
I, I follow you
Dark snow honey, I follow you

Track 6: Titi - My daddy lies over the ocean

My daddy lies over the ocean
My daddy lies over the sea
My daddy lies over the ocean
Oh bring back my daddy to me

Bring back, bring back
Bring back my daddy to me, to me
Bring back, bring back
Bring back my daddy to me

Last night as I lay on my pillow
Last night as I lay on my bed
Last night as I even slept in yellow
I dreamt that my daddy was dead

REFRAIN


Track 7, een klassieker: 

Bjarne Huisman - Spuitje


Mijn geloofwaardigheid was weg, nogal dom van mij
'k heb niet goed opgelet en toen was ik erbij
Maar na een tour vol spanning stond ik op het hoogste plekje
Na een lange, bange stroperige nacht weer op mijn stekje

Ik hoor ze juichen, de trui is voor mij
Ik sta te grinikken, ik hoor er nu echt bij

Mijn liefste spuitje, waar lag je nou zo lang
Je was verdwenen en dat maakte me zo bang
Spuitje, je ligt weer in mijn la
We gaan weer samen winnen, jij en ik en ik en jij

Spuitje ik had een zware nacht
Ik had te dik bloed en werd ook nog eens verdacht
weet je, de mensen zijn gemeen
Je kunt niet op ze rekenen,die 64 procent haalt er geen een

Of misschien ik met wat geluk, maar doe het liever niet
want als m'n bloed zo dik is dat overleef je het niet
Spuitje, waar ging je gister heen
Droom maar van de gele trui, maar overdrijf het niet meteen

Spuitje, lieve spuitje

Ik leg haar in mijn la, wat EPO ligt klaar
Ik op een dekentje, toch lekker dicht bij elkaar
Maar voor we slapen wil ik je nog vertellen
Dat ik het echt nooit meer zonder doping kan stellen


Track 8: Bernie Kohl - Vienna (Human Plasma mix)


Slow down you crazy dotted child
You're so ambitious for a juvenile
But then if you're so smart tell me why
Are you still so afraid?
Where's the fire, what's the hurry about?
You better cool it off before you shoot it out
You got so much to win and only
So many hours in a day

But you know that when the truth is told
That you can get what you want
Or you can just get old
You're gonna kick off before you even get halfway through
When will you realize...Vienna waits for you

Slow down you're doing fine
You can't be everything you want to be
Before your time
Although it's so romantic on the borderline tonight (tonight)
Too bad but it's the life you lead
You're so ahead of yourself
That you forgot what you need
Though you can see when you're wrong
You know you can't always see when you're right(you're right)

You got your passion you got your pride
But don't you know that only fools are satisfied?
Dream on but don't imagine they'll all come true
When will you realize
Vienna waits for you

Slow down you crazy dotted child
Take the phone off the hook and disappear for a while
It's alright you can afford to lose a whereabout or two
When will you realize...
Vienna waits for you.

And you know that when the truth is old
That you can get what you want
Or you can just get cold
You're gonna kick off before you even get halfway through

Why don't you realize...Vienna waits for you
When will you realize...Vienna waits for you


Track 9: Wu-tang Clenbuterol - Can It All Be So Simple

(kleine preview uit de lyrics)

Can it be that it all was so simple then?
Can it be that it all was so simple then?
Can it be that it all was so simple then?
Can it be that it all was so simple then?

Ignorant and mad young, wanted to be the one
Till he got blame blame, thrown one
Yeah my pops was a fiend since sixteen
Shooting that that that shit in his bloodstream

That's the life of a real cycly, real life cycly
And others know the half's behind me
Day one, yo growing all up in the grupetto
Now he's a clen fiend, jetting the palmetto


vrijdag 1 juni 2012

Voorbereidend werk in en rond de alpen.

Een aantal weken voor de Tour is er steevast het Critérium du Dauphiné 2012  en de Ronde van Zwitserland.

De parcoursen zijn zelden heel zwaar, maar desondanks uitdagend voor de mannen die zichzelf willen testen voor de Tour,  in de Tour voor een kopman moeten knechten en hier hun moment of fame wellicht kunnen halen  en uiteraard ook wat renners die niet zijn opgenomen in de selectie van Le Grande Boucle.

De Dauphiné  levert meestal een winnaar op, die in de Tour dan over de top van zijn vorm is.
Maar er zijn uitzonderingen,  uitzonderingen in de zin van toprenners die hun topvorm makkelijk doortrokken in juli.
Lance Armstrong deed dit in 2002 en 2003,  Miguel Indurain in 1995 en 1996, Bernhard Hinault in 1981 en 1979  en in de jaren daarvoor kwam het nog vaker voor dat de winnaar van de "voorbereidingskoers" ook de Tour won.

Andere tijden in de wielerwereld,  tijden waarin je als topper minder specifiek hoefde te pieken naar bepaalde wedstrijden, omdat echte specialisten nog zeldzaam waren.
Uiteraard was het in topvorm zijn wel vereist.

In de Ronde van Zwitserland is het nog erger dan de Dauphiné:  hier stond de latere Tourwinnaar in 2001 voor het laatst ook op het hoogste treetje, wat toen voor het laatst in 1974 was voorgekomen toen Eddy Merckx dat flikte.
Doorgaans staat er toch een behoorlijk rennersveld aan de start in Zwitserland, maar het parcours is wisselend: zo zijn er het ene jaar een aantal stevige bergetappes en het andere jaar is het niet al te moeilijk -Cancellara kon hier bijvoorbeeld in 2009 winnen, door het gebrek aan echt zware finales en een aantal tijdritten.
Dit jaar zijn er drie aankomsten op een berg, met twee tijdritten  en een aantal middeletappes, waardoor het opnieuw een parcours is waarin iedereen aan zijn trekken moet kunnen komen.


De erelijst van de Ronde van Zwitserland en Dauphiné  in vergelijking met de prestaties (tussen haakjes) van de winnaar  in de volgende Tour.


Zwitserland vs. Tour


2011: Levi Leipheimer  (32e)
2010: Frank Schleck  (uitgevallen)
2009: Fabian Cancellara (91e)
2008: Roman Kreuziger (13e)
2007: Vladimir Karpets (14e)
2006: Koldo Gil (niet meegedaan)
2005: Aitor Gonzalez (niet meegedaan)
2004: Jan Ullrich (4e)
2003: Alexandre Vinokourov (3e)
2002: Alex Zülle   (niet meegedaan)
2001: Lance Armstrong (laatste dubbel  Suisse - Tour winnaar)

Dauphiné vs. Tour


2011: Bradley Wiggins  (uitgevallen)
2010: Janez Brajkovic (43e)
2009: Alejandro Valverde (mocht niet meedoen)
2008: Alejandro Valverde (9e)
2007: Christophe Moreau (37e)
2006: Levi Leipheimer  (12e)
2005: Iñigo Landaluze  (100e)
2004: Iban Mayo (uitgevallen)
2003: Lance Armstrong  (winnaar)
2002: Lance Armstrong (winnaar)

Het wil uiteraard niet zeggen dat degene die de Tour wint doorgaans niet aardig tot prima presteert in deze koersen.
Als ze niet winnen  lopen ze vaak wel in de top van het klassement binnen,  maar omdat  de piek van deze renner vaak net wat later ligt  missen ze meestal de topvorm die een andere renner in juni al te pakken heeft.

Hoe deed de Tourwinnaar het namelijk in de voorbereiding?

2011:  Cadel Evans, werd tweede in de
Dauphiné.
2010: Alberto Contador (gediskwalificeerd achteraf), Tweede in de Dauphiné,  Andy Schleck was gewaagd aan Alberto  en werd veertiende in de Ronde van Zwitserland.
2009: Alberto Contador, werd derde in de Dauphiné.
2008: Carlos Sastre,  werd twintigste in de Dauphiné
2007: Alberto Contador, werd tiende in de Dauphiné.
2006: Oscar Pereiro, werd veertiende in de Dauphiné.
2005: Lance Armstrong,  werd vierde in de Dauphiné.
2004: Lance Armstrong, vierde in de Dauphiné.
2003: Lance Armstrong, won de Dauphiné.
2002: Lance Armstrong, won de Dauphiné.
2001: Lance Armstrong, won de Ronde van Zwitserland
2000: Lance Armstrong, werd derde in de Dauphiné.
1999: Lance Armstrong, werd achtste in de Dauphiné.
1998: Marco Pantani, won de Giro.
1997: Jan Ullrich, werd derde in de ronde van Zwitserland.
1996: Bjarne Riis, viel uit in de Dauphiné.
1995: Miguel Indurain, won de Dauphiné.
1994: Miguel Indurain,  werd derde in de Giro.
1993: Miguel Indurain, won de Giro (toen nog midden juni eindigend).
1992: Miguel Indurain,  won de ronde van Catalunya.

Statistisch gezien moet je de aanstaande Tourwinnaar zoeken in de Dauphiné  en aangezien deze ronde komende zondag van start gaat kan het speculeren alweer volop beginnen.

Vorig jaar zorgde het gegeven Dauphiné  overigens ook voor de nodige kritiek op Andy Schleck.
Cadel Evans reed, in tegenstelling tot Andy de Dauphiné  en hier werd de tijdrit verreden die later ook opgenomen was in de Tour de France.
Met de extra parcourskennis  had Cadel,  bovenop de betere tijdrijderscapaciteiten, nog meer voordeel.